تجربه اولين سفر

حسنی جونم سلام  

شنبه بعدازظهر بود كه ماماني زنگ زدن وگفتن مايك روزه ميريم اصفهان توهم كه بايد مرخصي بگيري پس اگه مي توني بيا باهم بريم منم به بابا زنگ زدم وبهش گفتم اون هم گفت كه نميتونه بيادومن وتوباهم بريم آخروقت اداري بود ومن باعجله مرخصي گرفتم وبراي احتياط ازطرف محل كارم مهمانسرا رزرو كردم اينقدرخوشحال بودم كه حدنداشت آخه ميدوني من چندساله سفرنرفته بودم وخيلي دلم گرفته بود گاهي به خودم مي گفتم خدايا ميشه بازم مثل اون روزها برم مسافرت وانگارخدا دعام رامستجاب كرده بود باورم نميشدبابايي ماماني خاله ومن وتو باهم بريم سفراينقدرذوق زده بودم كه اصلا خسته نميشدم به هرحال تاآخرشب كارهارا انجام دادم

يكشنبه ساعت 5 صبح بابائي اومدن دنبالمون ومن هم تورابرداشتم وصندلي عقب خواباندم البته برات تشك انداختيم كه توذره اي ناراحت نباشي وراحت بخوابي من وخاله هم دوطرفت نشستيم البته خيلي جمع وجورتا خداي نكرده جاي حضرتعالي تنگ نشه وبه اميد خدا حركت كرديم حدودساعت 8 بیدارشدی همین که چشمهات را بازکردی بدون کوچکترین صدایی دوروبرت را بررسی کردی که کجایی وچه خبره چون هرروز صبح تواتاق بیدارمیشی وبه اونجا عادت داری بعدهم با چشمهای گردشده ازتعجب پاشدی وشروع کردی بادقت به اطراف نگاه کردن قیافه ات خیلی جالب شده بود

بغل مامانی نشستی وهمه جارادیدمی زنی

بالاخره قبل ازظهررسیدیم وقرارشداول بریم مهمانسرای برق ولی یافتن مهمانسرا طول کشیدوکم کم ظهرشد بالاخره با پرس وجو های فراوان اونجا را پیداکردیم یه سوئیت خیلی تمیز وشیک باکلیه امکانات دست همکارای اصفهانی دردنکنه توهم خیلی ازمحوطه اونجا خوشت اومده بود وتوی راهرو جلوسوئیتمون می دویدی وباصدای بلند ذوق میزدی

بایه دونه چسب حسابی مشغول هستی

باشال خاله چه خوش تیپ شدی خانومی

 عصربعدازاستراحت رفتیم بیرون ومجتمع های تجاری حوالی سی وسه پل توهم که فقط می دویدی وذوق میزدی مردم هم نگاهت میکردن ومیخندیدن گاهی هم نازت میکردن و.... بابایی مسئول نگهدای ازتوشده بودن بیچاره بابایی ازبس دنبالت دویده بودن خسته شده بودن ولی توهنوز انرژی داشتی بابایی می گفتن این طفل معصوم را بیرون نمی بریدکه حالا انگارازقفس دراومده راستش معذرت می خوام دخمل گلم خودت که می دونی هوای تابستان یزد بقدری گرم وخشکه که حتی شب ها هم نمیشه بیرون رفت البته شرایط کارمندی من وتهیه ناهارفردا وکارهای خونه وبی حوصلگیهای همیشگی باباهم مزید برعلت بوده ولی روزهابابائی یامامانی تورا پارک می برن تا حال وهوات عوض بشه ودلت نگیره خدابهشون عمرباعزت بده که من وتو هرگزنمی تونیم ذره ای ازمحبتهای بی دریغشون را جبران کنیم

بااینکه قراربود یک روزه بریم وبرگردیم ولی معطل شدنمون به دلیل ترافیک ودیر پیداکردن مهمانسرا باعث شد که شب هم بمونیم وفردا برگردیم توهم که حسابی اینور اونوردویده بودی خیلی زود خوابت بردوبرخلاف تصورمن که فکرمی کردم پاهات دردبگیره واذیت کنی بعدازحدوددوسال تا صبح یکسره خوابیدی ومن را برای شیرخوردن بیدارنکردی

اتفاق جالبی که افتاداین بود که توهمیشه خاله را عمو صدا میزدی یابه عبارتی عمومحمدآقا علامت اختصاری خاله بودهرموقع می پرسیدم پاتوکی لاک زده میگفتی "عمو" به هرحال روز اول سفرمون توموفق شدی خاله را بگی البته اول گفتی"آئه(ae)" وبعدهم "آیه "وکلماتی مشابه این تا کم کم شد"خاله " ازطرفی خاله هم داشت ذوق مرگ میشدوهربارکه صداش میزدی قربون صدقه ات می رفت توهم که خوشت اومده بوددیگه ول کن نبودی وسوزنت روی این کلمه گیرکرده بودشاید هزاران بارپشت سرهم خاله بیچاره را صدا زدی واوهم همه باربامهربونی قربونت میشدوتوهم برای جبران بانازوادا می گفتی "خاله جون" داشت حسودیم میشد که شمادوتا خاله وخواهرزاده اینقدر دل می دادین ودل میگرفتین

دوشنبه صبح همگی پاشدیم وبعدازجمع وجورکردن وتحویل دادن کلید اتاق رفتیم میدان امام چقدر باصفابود فواره ها روشن بودوبادخنکی هم می وزید توهم میگفتی آبه واطراف حوض بزرگ وسط میدون می دویدی دیگه هیچ کدوممون نمی تونستیم بگیریمت ازاین که می دیدم اینقدر پرانرژی وشادهستی خیلی خوشحال بودم و ازحرفها وکارهای بامزه ات توی دلم قنداب میشد

بعدهم همگی سوارکالسکه شدیم خیلی خوشت اومده بود ومی خندی وبه زبون فرنگی خودت حرف میزدی بعدهم نمی خواستی پیاده بشی وهمش می گفتی "ابس موخواد" البته مامان جون باید کمی روی دستورزبانت کارکنی چون به جای اول شخص مفرد سوم شخص مفرد را بکارمی بری فکرمی کردم شایدازاسب بترسی ولی توخیلی شجاعترازمامان بودی وتازه می خواستی بری پیش اسبه

تو وبابایی باهم رفتین پیاده روی وگردش ومن ومامانی وخاله هم رفتیم بازاراطراف میدون امام برای خرید

می خواستم بعدازمیدون امام برات کفش بخرم ولی وقتی تو وبابایی سرقراررسیدین دیدم یه کفش صورتی خیلی خوشگل پات هست که بابائی زحمت خریدمن را آسون کرده بودن خیلی بهت می اومد ونمی خواستی درش بیاری برای اینکه کثیف نشه باشگردهای مختلف حواس پرت کردن کفشت را درآوردم

گشت وگذاری توشهراصفهان وخیابوناکردیم وحدودساعت 4 راهی یزدشدیم اما کم کم هوا بدشدو گرد غبارهمه جارا گرفتجوری که تاده متری اطرافمون توی جاده دیده نمی شدبابائی بااحتیاط فراوان رانندگی میکردن وتوهم بغل من خواب بودی من وخاله ترسیده بودیم ودعا میکردیم اتفاق بدی نیوفته وهوا بهتربشه البته این طوفان برای مامانی وبابائی که سفرهای خیلی زیادی رفتن عادی بود ماخواهران شجاع هم خیلی نترسیده بودیم فقط کمی پاهامون شل شده بودبعدازحدود دوساعت رانندگی هوا کمی بهترشد وتونستیم به مسیرمون ادامه بدیم اذان مغرب بود که رسیدیم ازدیدن حاج خانم خوشحال شده بودی ورفتی بغلشون وحالا حرف نزن کی حرف بزن که البته فقط خودت می فهمیدی چی میگی چون دیگه من هم نی تونستم ترجمه کنم ولی با این حال حاج خانم به حرفات دل میدادن وتایید میکردن

 این سفرخیلی خوش گذشت ازبابایی ومامانی خیلی ممنونم وزبونم ازتشکرکردن قاصره خیلی دوستشون دارم ومنت دارزحماتشون هستم این دوروزخاطرات خوب گذشته دوباره زنده شد یادش بخیر  

توخیلی خوش سفربودی وباعث شدی یک کم ازترس ودلهره سفرم بریزه انشالله سفرهای بعد هم همین طور خوش بگذره